tempero , āvī, ātum, āre (v. 1. tempus ... ... folg. quin od. quo minus u. Konj., non tempero mihi, quin utar interdum temerarie verbis, Sen.: neque sibi temperaturos existimabat, ... ... apud te effundam, Plin. ep.: non queo mihi temperare, quo minus ad hoc pertinentia ipsa Censorii Catonis ...
ob-tempero , āvi, ātum, āre, sich in seiner Handlungsweise ... ... , non ad id, quod ex verbis intellegi possit, obtemperent, Cic. – neque mihi quidquam obtemperant, Ter. – impers., si mihi esset obtemperatum, Cic.